جنت رودبار؛ مهد گل گاوزبان در مازندران/ تقویت صنایع تبدیلی
تنکابن- «جنت رودبار» مازندران مهد گیاهان دارویی به ویژه گل گاوزبان بوده و پرورش این گونه گیاهی علاوه بر رونق اقتصادی مردمان این منطقه زمینه حضور گردشگر را نیز فراهم کرده است.
خبرگزاری مهر، گروه استانها: برگزاری رویدادهای گردشگری میتوانند این امکان را در اختیار گردشگران قرار دهند که در سفرهای خود ضمن آشنا شدن با زندگی مردمان روستا از هویت و اصالت و محصولات تولیدی و زندگی بومی و محلی آنان بهره ببرند.
هشتمین دوره جشنواره گل گاوزبان در روستای ییلاقی و گردشگری جنت رودبار در حالی برگزار شد که بنا به گفته بیشتر اهالی و اعضای شورای اسلامی این روستا تأثیر بسیاری بر معیشت اهالی روستا و تقویت اقتصاد منطقه داشته است.
برگزاری رویدادهای گردشگری بویژه آنکه گردشگری به عنوان اقتصاد مکمل در کنار زندگیهای مردم قرار بگیرد، ثابت کرده که به عنوان یک عامل مؤثر در پیشرفت و توسعه منطقه نقش بسزایی خواهد داشت.
«ابوالفضل جنت رستمی» رئیس شورای اسلامی ییلاق جنت رودبار در گفتگو با خبرنگار مهر در حاشیه برگزاری هشتمین دوره جشنواره گل گاو زبان با بیان ویژگیهای گردشگری این دهستان از تولید سالانه ۴۰ تن گل گاو زبان خشک در این منطقه سخن گفت.
وی افزود: حدود ۱۴۰ هکتار از اراضی این منطقه زیر کشت گل گاو زبان قرار داشته و مردمان این دهستان از طریق کاشت این گیاه دارویی بخشی از اقتصاد خانوار خویش را تأمین میکنند.
رئیس شورای اسلامی روستای جنت رودبار با بیان اینکه برگزاری این جشنواره به منظور معرفی این محصول و ترویج گردشگری مبتنی بر کشاورزی است، تصریح کرد: در تلاش هستیم تا گردشگری را به عنوان اقتصاد مکمل در کنار ویژگیهای دیگر این منطقه قرار دهیم تا علاوه بر حفظ اصالتها و هویت منطقه، در تقویت اقتصاد منطقه نیز تأثیر بگذاریم.
این مسئول ادامه داد: برگزاری این جشنواره در این سالها کمک کرد تا مردم منطقه از خام فروشی گل گاو زبان به سمت تولید صنایع تبدیلی آن بروند.
مجتبی جنت فریدونی دهیار روستای جنت رودبار نیز در حاشیه برگزاری هشتمین دورهی این جشنواره در گفت و گو با خبرنگار مهر برگزاری رویدادهای گردشگری را یکی از عوامل تأثیر گذار در تقویت اقتصاد روستا دانست.
وی با بیان اینکه تلاش کردیم تا با آگاه سازی مردم روستا و تشویق آنان به حفظ اصالت و بوم منطقه، فرهنگ گردشگری تأثیر گذار را در این منطقه نهادینه سازیم، خاطر نشان کرد: در طول این سالها مردمان این روستا به این نتیجه رسیدند که میتوانند با تلفیق گردشگری و کشاورزی و از این طریق بازار فروش محصولات خویش را بسازند.
جشنوارهها مؤثرترین راهکار برای رشد گردشگری و تقویت اقتصاد
«نادر سحرخیز» رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رامسر نیز در گفتگو با خبرنگار مهر برگزاری رویدادها و جشنوارههای گردشگری را یکی از مؤثرترین راهکارهای رشد گردشگری و تقویت اقتصاد منطقهای دانست.
وی افزود: هدف از برگزاری مستمر این رویداد، حفظ اصالت، هویت و بناهای بوم آورد در کنار رشد اقتصادی، معرفی محصول گل گاو زبان و صنایع تبدیلی آن بوده ضمن آنکه بازار فروش برای مردم روستا ایجاد میکند.
این مسئول با بیان اینکه ایجاد شرکتهای تعاونی روستایی یکی دیگر از شاخصههای رشد اقتصادی در روستاهاست، تصریح کرد: مهمترین موضوع در روستاها، تأمین بازار فروش برای محصولات خانگی و صنایع دستی آنان است، ضمن آنکه این بازارهای محلی یکی از جاذبههای مهم گردشگری منطقه است.
سحر خیز با بیان اینکه حفظ و احیای سنتهای بومی، شامل زبان، گویش، پوشش و بازیهای محلی بایستی از دستاوردهای اینگونه جشنوارهها باشد، ضمن قدردانی از بانیان برگزاری این جشنواره، اضافه کرد: برگزاری این جشنوارهها میتواند با اضافه کردن شاخصههای تأثیر گذار، در سطح و کیفیت بهتر و مطلوبتری برگزار شود.
صنایع تبدیلی در مازندران تقویت میشود
حسن عنایتی رئیس سازمان جهاد کشاورزی مازندران هم در حاشیه این رویداد گفت: در تلاش هستیم با ایجاد ستاد داروهای گیاهی در مازندران و تقویت صنایع تبدیلی برای این بخش ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنیم.
وی افزود: از محل تبصره شانزده و هیجده به تولید کنندگان داروهای گیاهی تسهیلات واگذارمی شود.
این مسئول با بیان اینکه مازندران در تولید گیاهان باغبانی دارای سطح بالایی است، اضافه کرد: کشورمان در حوزهی استفاده دارویی فقط سه درصد بهره گرفته شده است و ما در این بخش ارزش افزوده بسیار کمی داریم.
وی بر برندسازی و تجاری سازی داروهای گیاهی از جمله گل گاو زبان تاکید کرد.
همچنین سید شمس الدین حسینی نماینده مردم شهرستانهای تنکابن، رامسر و عباس آباد در مجلس شورای اسلامی نیز در حاشیه این جشنواره در گفتگو با خبرنگار مهر برگزاری رویدادهای گردشگری مبتنی بر کشاورزی را گردشگری سبز خواند
برگزاری رویدادهای گردشگری میتوانند این امکان را در اختیار گردشگران قرار دهند که در سفرهای خویش ضمن آشنا شدن به زندگی مردمان روستا از هویت و اصالت و محصولات تولیدی و زندگی بومی و محلی آنان بهره بگیرند.