گلخانه شیشه ای نوعی گلخانه است که با شیشه پوشانده می شود. گلخانه شیشه ای عمر زیادی دارد که برای استفاده در مناطق مختلف و انواع شرایط آب و هوایی مناسب است.

گلخانه های شیشه ای و پلاستیکی سفت و سخت

شیشه ماده سنتی پوشش گلخانه در اروپای شمالی بوده است، جایی که گلخانه ها قبل از ظهور مواد پوششی پلاستیکی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفتند. مزایای مهمی دارد، مانند

  1. تخریب بسیار کم به دلیل عوامل محیطی و مواد شیمیایی کشاورزی؛

  2. انتقال تابش حرارتی کم (اثر گلخانه ای)؛ و...

  3. عبور تابش مرئی بالا (نور)

گلخانه های شیشه ای یا پلاستیکی سفت و سخت با طول عمر طولانی مشخص می شوند و معمولاً سیستم های مجهزی هستند.

گلخانه‌هایی که با شیشه یا ورق‌های پلاستیکی سخت پوشیده شده‌اند به گلخانه‌های با دهانه وسیع و گلخانه‌های ونلوتایپ، که به نام شهر هلندی ونلو نامگذاری شده‌اند، دسته‌بندی می‌شوند. این تمایز بر اساس طراحی سقف است. پنجره شیشه ای در میله های لعاب بین ناودان و برآمدگی قرار می گیرد. برعکس، گلخانه با دهانه وسیع بیش از یک شیشه روی سقف بین ناودان و پشته دارد.

هر دو نوع با یک قاب فلزی (فولاد یا آلومینیوم) ساخته می شوند. معمولی ترین ماده پوشش شیشه است.


 شکل یک گلخانه با دهانه وسیع را نشان می دهد. این انواع گلخانه را می توان به صورت سازه های تک دهانه یا چند دهانه، جایی که دهانه های مجاور در امتداد ناودان به هم متصل می شوند، ساخت. عرض دهانه بین 6 تا 15 متر متغیر است. آنها مجهز به هواکش های پیوسته در پشته و در صورت نیاز در دیواره های جانبی هستند.


شکل  ساختاری از نوع Venlo را با عرض سقف استاندارد 3)2 یا 4 متر نشان می دهد. سقف توسط ستون‌هایی پشتیبانی می‌شود که در زیر هر ناودان یا یکی زیر هر ناودان دوم یا سوم قرار می‌گیرند. در حالت دوم، ناودان (ها) بین ستون ها توسط یک تیر چوبی حمایت می شوند. اطلاعات بیشتر در مورد طرح های معمولی گلخانه های نوع Venlo در بخش 3.5.1 آورده شده است.
هر دو نوع مزایا و معایب مهمی دارند. گلخانه های نوع Venlo تا حد زیادی استاندارد شده اند. در نتیجه ساخت و نگهداری آنها آسانتر و ارزانتر است. طیف وسیعی از تجهیزات برای گلخانه‌های نوع Venlo در دسترس است، در حالی که فرآیندهای فیزیکی مرتبط با طراحی که بر آب و هوای داخلی تأثیر می‌گذارد به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است.


گلخانه‌های با دهانه وسیع، حجم داخلی بیشتر و ظرفیت تهویه بهتر را ارائه می‌دهند. تلاش هایی برای جایگزینی شیشه با ورق های پلاستیکی سفت و سخت، مانند پلی متیل متاکریلات (PMMA)، پلی کربنات (PC) و پلی وینیل کلرید (PVC) که عملکرد عایق بالاتری از خود نشان می دهند، انجام شده است. با این حال، این مواد هنوز هم بسیار گران هستند. به همین دلیل و به دلیل کاهش ضریب عبور نور (در صورت استفاده به عنوان ورق دولایه) تاکنون به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند.