هدف از این مقاله ارائه اطلاعاتی درباره نحوه کاشت، داشت و برداشت توت فرنگی است. در این مقاله شما را با آفات توت فرنگی های گلخانه ای آشنا می‌کنیم و راه های مبارزه با هر نوع از این آفات را شرح می دهیم. فصل چهارم

آفات توت فرنگی

زنجرک های برگی توت فرنگی

گونه های متعلق به جنس های Aphrodes وEuscelis  آفات مهمی می باشند زیرا بیماری گلبرگ سبز را انتقال می دهند.ساقه های رونده وبسترها را با استفاده از یک حشره کش مناسب درچند نوبت به فواصل دو هفته محافظت نمایید.

سوسک های توت فرنگی

اغلب سوسک های خاکزی Carabidae  شکارگر حشرات و مهره داران کوچک بوده ولی چندین گونه و بطور برجسته سوسک بذر توت فرنگی با نام علمی Harpalus rufipes و سوسک های خاکزی توت فرنگی با نام های Pterostichus madidus و pterostichus melanarius وگیاهخوار یا تغذیه کنندگان اختصاصی از بذور می باشند و قادرند به میوه های در حال رسیدن توت فرنگی آسیب بزنند.

مدیریت:

-بستر های توت فرنگی وهمچنین علف های هرز را درفصل پاییز با حذف بوته های مسن وبقایای گیاهی دیگر تمییز نمایید.

-میوه های نا سالم ودر حال پوسیدن را جمع اوری وحذف نمایید.

-برخی زنبورهای پارازیت قادر به کنترل سوسک ها می باشند که با پارازیته کردن تخم ها موجب کاهش جمعیت ان ها می گردند.

-استفاده از برخی سموم در خاک (کاربوفان) موجب کنترل لاروهای این سوسک ها می شوند.

طوقه خوارهای توت فرنگی

سه گونه Aristotelia fragaria ,Tyloderma fragaria ,Synanthedon bibionipennis با ایجاد دالان و آسیب به طوقه موجب ضعیف و خشک شدن بوته های توت فرنگی می شوند. در گونه سوم، لارو طوقه گیاه را تو خالی می کند، به طوری که قسمتی یا همه گیاه خشک می شود. پس از تفریخ تخم، لاروها بلافاصله به طرف طوقه می خزند و داخل مغز طوقه را سوراخ می کنند.

مدیریت:

-این آفات اساسا به واسطه حمل گیاهان آلوده انتشار می یابند، بنابراین باید در انتقال نشاء دقت نمود و بوته های آلوده را حذف کرد.

-کشت های جدید بوته های سالم به ندرت مورد تهاجم قرار می گیرند. بنابراین کشت های آلوده و بوته های وحشی مجاورت کشت های جدید را از بین می برد.

سن های لیگوس Lineolaris spp

فعالیت تغذیه ای پوره این آفت می تواند کاهش میوه را در طیف خسارتی از خیلی اندک تا 100 درصد غیر قابل فروش در بر داشته باشد.استانه اقتصادی خسارت،وجود حداقل دو پوره در هر بوته می باشد.سن های لیگوس عامل بدشکلی میوه های توت فرنگی می باشند. اغلب قهوه ای شدن بذر های عقیم نشانه خوبی از خسارت سن لیگوس است.

مدیریت:

-کنترل علف های هرز خسارت و تعداد سن ها را کاهش می دهد.

-استفاده از حشره های شکارگر مانند سن های Geocoris و Nabies در کنترل این سن ها موثر است.

-ضرورت مبارزه شیمیایی بعد از مشخص کردن تعداد پوره های موجود آذین،در اوایل مرحله تولید گل تعیین می شود.

سرخرطومی جوانه توت فرنگی Anthonomus signatus

این آفت با سوراخ کردن جوانه های گل توسط خرطوم بلند خود از گرده های نارس تغذیه می کند.حشره ماده یک تخم داخل جوانه رسیده قرار داده و سپس جوانه را به صورت حلقه ای می برد واز باز شدن جوانه ممانعت می کند و آن را در اختیار لارو قرار می دهد. جوانه های مورد تهاجم به صورت آویزان روی گیاه باقی مانده یا روی زمین می افتند.

مدیریت:

-شخم عمیق بستر های قدیمی بلافاصله بعد از برداشت

-سرکشی مرتب بوته ها ودر صورت لزوم مبارزه شیمیایی

برگ خوار توت فرنگی Ancylis comptuna

این آفت متعلق به گروهی از بیدها می باشد. برگ های توت فرنگی با تارهای تنیده شده توسط آفت به بالا لوله شده و تا می خورند. لارو با تنیدن تارهای ریز موجب تا خوردن برگچه ها از قسمت رگبرگ اصلی می شوند.لارو تنها از اپیدرم تغذیه می کند، اما تغذیه مداوم باعث می شود که برگچه های داخلی قهوه ای و خشک شوند.

مدیریت:

-این آفت به تهاجم پارازیتوئیدها از راسته Hymenoptera وDiptera بسیار حساس می باشد و اینها جمعیت آفت را زیر سطح آستانه اقتصادی خسارت نگه می دارد.

شته ریشه توت فرنگی Aphis forbest

این شته بیشتر در محل هایی که مورچه ها وجود دارند فعالیت می کند. مورچه ها از شته ها محافظت کرده و باعث گرایش شته به فعالیت بر روی ریشه های توت فرنگی می شوند.در مقابل مورچه ها بیشتر غذای خود را از شیره گیاهی دفع شده توسط شته ها بدست می آورند. این شته در اطراف طوقه بوته های توت فرنگی زندگی کرده و از ساقه های برگ دار و جوان و جوانه های توسعه یافته زندگی می کند. زمانی که شته ها تکثیر می یابند توسط مورچه ها شناسایی شده و به قسمت ریشه انتقال می یابند. در اینجا شته ها با مکیدن شیره گیاهی از بافت ریشه تغذیه می کنند، بطوری که بوته توت فرنگی به شدت ضعیف می شود. بوته های مورد تهاجم علائمی از قبیل کاهش رشد،برگ های رنگ پریده و کوچک ومیوه های خشک است.

مدیریت:

-با کنترل مورچه ها از طریق شخم عمیق در ابتدای دوره رشد می توان از جمعیت شته ها کاست.

-سموم شته کش جمعیت های روی قسمت هوایی گیاه را کاهش می دهند اما بر روی جمعیت های درون خاک و روی ریشه اثر کمی دارند.